Flamingo's in de polder

Startjaar: 2008

Informatie

In 'Flamingo's in de polder' vertelt en speelt Begijn Le Bleu het verhaal van een aantal mensen dat aan de rand van de samenleving leeft.
Ondergedompeld in een uitzichtloos bestaan komen ze elkaar tegen in hun stamcafé, hun enige thuis. Achter een dik vel van tegenslagen vertellen ze hun pijnlijke en grappige verhalen. Hier likken ze wonden of strooien er zout in, hier wordt gejankt en gefeest. In bedrieglijke eenvoud en met zin voor absurditeit speelt Begijn deze vaak vreemde vogels, zonderlingen die het zout der aarde blijken.
'Flamingo's in de Polder' is een evenwichtsoefening tussen humor en tragiek. Eigenzinnig en niet vrijblijvend.

Begijn Le Bleu was finalist van Humorologie en winnaar van de jury - en publieksprijs van het prestigieuze cabaretfestival Cameretten. In zijn geprezen voorstelling 'De Prins op het Witte Paard' speelde hij Timo Schietekat. Deze voorstelling werd gelauwerd met 4 sterren in De Morgen.

In combinatie met deze voorstelling reist er, voor zover praktisch mogelijk, een fototentoonstelling mee van Stef Renodyn. Deze fotograaf heeft gedurende vijf jaar in Antwerpen mensen opgezocht die aan de rand van de samenleving leven. Zonder voyeurisme heeft hij deze groep in kaart gebracht, om hen niet te vergeten.

De pers over de Prins op het Witte Paard:

'Er gaat een dreiging uit van zijn figuurtje dat doet denken aan John Cleese. Het publiek wist niet of het nu moest lachen om die zonderlinge figuur, er medelijden moest mee hebben of bang voor zijn.' (De Standaard)

'Het succes van Begijn zit hem in zijn timing, mime, acteren en spitsvondige teksten. Dat in combinatie met de originaliteit van aaneengevlochten, bijzondere werkelijkheden, die soms zelfs wijsheid bevatten.' (Sp!ts)

'Begijn 'velponiseert' je vanaf het eerste moment en laat je pas los als hij in het slotapplaus zijn bril afzet en 'normaler' blijkt dan je een half uur lang hebt mogen vermoeden. Zijn teksten zijn even grillig als wonderschoon, zijn inhoud is van een ongekend onlogische logica, zijn presentatie is van een ontroerende achteloosheid, zijn muzikaliteit is bizar, zijn timing is nauwkeurig als een atoomklok.' (Juryrapport Cameretten 2005)

'Eigenzinnig, expressief en veelbelovend. Een terechte winnaar.' (De Telegraaf)

'4-sterren voorstelling. Er mag een grote strik rond deze voorstelling.' (De Morgen)

'Begijn slaagde erin om ruim twee minuten niks te zeggen en de zaal toch aan het lachen te brengen, zuiver op mimiek en suggestie … De revelatie van de avond.' (De Standaard)

'In zijn beste momenten toont Begijn typetjes zoals we die uit de Vlaamse serie In de gloria kennen. Waarbij het huilen je nader staat dan het lachen. Waarbij je liever weg zou kijken. Waarbij je enkel blijft kijken omdat de pijn van het zijn daar gelukkig een spel is.' (De Morgen)

Flamingo's in de polder

Informatie

Zoeken